domingo, 11 de abril de 2010

Nos dejaron.... en derrota!


Ya el sol asomaba en el poniente
Ya el cóndor surcaba el firmamento
Y la Patria, gloriosa, heróica y valiente
De victoria profiere el juramento

Refulgentes aceros se preparan
A lanzarse a la lid libertadora
Ya broncíneos clarines amenazan
A la fiera vorágine invasora

Coronel: ¡Defensa y Victoria! ¡Libertad e Independencia!
¡Triunvirato y Avenida de los Incas!

Coro:
Con sus fieros cañones apuntando
Ya se ven de la Patria al enemigo
Hacia nuestros patriotas avanzando
Los salvajes ya se vienen, ¡pucha digo!

Y ya entran nuestros héroes en la historia
Esgrimiendo la justicia inexorable
Con mosquetes cargados de victoria
Con espadas de acero inoxidable

Coronel: ¡A las armas¡ ¡A la batalla! ¡A la m...! ¡Caballería, montar y al abordaje! ¡Hagan fuego, señores! ¡Fuego! ¿Quién me da fuego? ¡A ellos! ¡A ellos, esos de uniforme color caqui! ¡Pelotón, avanzar! ¡No, para allá! ¡Pelotón! ¡Media vuelta! ¡Paso vivo, mar...! ¡Alrededor mío, carrera mar...! ¡Tocar el árbol, carrera mar...! ¡Levantars...! ¡Sentars..! ¡Descanso! ¡Cambiar de parejas! ¡La hora, referí!

Coro:
El fragor de la lucha ya se extingue
Por doquier de la muerte la amargura
Ya el odiado enemigo se distingue
Alejándose deprisa en la llanura

Ya los fieros enemigos se alejaron
No resuena el ruido de sus botas
Nos pasaron por encima y nos ganaron
Nos dejaron en derrota

Perdimos
Perdimos
Perdimos
Otra vez

Pois si, queridos compañeiros de sufrimentos deportivos, nos afundimos, este barco non ten salvación, a liña de flotación está máis baixa que a do Titanic. ¿Cal é a solución? ¿botar a Curro? ¿botar a Massey? ¿fichar a Marbury? non, ningunha xa, non hai máis solución que pregarlle ao apostol para en cinco partidos gañar dous máis que o Lagun Aro (vendoo así incluso parece posible).
Hoxe parecía posible, un pabellón entregado, un equipo compensado, cun Paul Davis que fixo un partidazo, facéndose ver dentro da zona, Terry buscando o aro e anotando, Stanic reaparecendo e metendo os seus triples nos momentos máis complicados, o señor MaaaanzaaaaaNO, cunha racha de 10 puntos consecutivos... pero, como canta a canción nos pasaron por encima y nos ganaron, nos dejaron en derrota.
Os peros de hoxe... Alfonso Sánchez, todo pundonor, pero eso só serve para o futbol, en baloncesto non suma, resta (-4); Tuky só apareceu nun par de ocasións; Rancic perdido, sen tempo de adaptarse; Pasalic, pasando, case non xogou; Galarreta... veu para reforzar os entrenos e foi titular... nada, unha lástima, pero nos afundimos cara a LEB ouro.
Por certo, Alicante parece que leva sen pagarlle aos xogadores uns cantos meses (eso si, ficharon a Erdogan), e o Estu, e algún máis... a ver se hai sorte...

5 comentarios:

´manubrio dijo...

por lo que dices al final... ¿te refieres a que si no les pagan a los del estudiantes podrían dejarse peder o ponerse en huelga? joder, qué triste ganar así pero después de todo lo que ha pasado ya molaba... además, se trataría de tu amado estu.

por tuu crónica parece que se jugó bastante bien, cómo es que se perdió por casi 30??? mi má!!!
el culpable: Marc Jackson buuuuu

Paiaso de Asalto dijo...

Non, refírome a que hai equipos que non lle pagan aos xogadores dende fai meses, incluido o Alacante, que a pesares de non pagar pode fichar a Erdogan (que nos fixo un fillo por diante e outro por detrás). E eses equipos, se non son capaces de arranxar as súas contas (o caso do Estudiantes paréceme o menos preocupante) poderían desaparecer e deixar unha praza libre en ACB, que sería para o penúltimo. Que triste pero así son as cousas, creo que xa o dixera fai meses, pero este ano é especialmente importante para os equipos que lles saian as contas económicas, cousas da crise.

¿Xogouse ben? parecía por momentos, pero non, non se pode xogar ben cando parece que defendes pero te meten 90 puntos (eso é que estás máis perdido cun polo sen cabeza), cando ti metes só 65 puntos, cando tres ou catro xogadores se quedan en valoración negativa e non anotan... O que si se veu foi a catro ou cinco xogadores xogando ben e matándose (Stanic, Davis, Terry, Manzano, e Tuky tentándoo pero non moi espabilado).

Paiaso de Asalto dijo...

O próximo domingo, as 12.30 en SAR, Xacobeo (17º) - Cajasol (5º). ¿Gañable? si ¿fácil? non, e visto o visto menos.

O día anterior, o Lagun Aro recibe ao Barcelona ás 6 da tarde ¿gañará? creo e espero que non.

A vitoria deixarianos a un só punto do Lagun Aro, e lembrade que temos o basket average gañado (por se ao final empatamos).

Seguintes xornadas:

xornada 31:
Valencia (4º) - Xacobeo (derrota fixa)
Valladolid (14º) - Lagun Aro (joder, que medo)

xornada 32:
Xacobeo - Gran Canaria (8º) (gañable: outra finalísima na casa)
Lagun Aro - Granada (10º) (gañable por calquera, tamén unha final)

xornada 33:
DKV (11º) - Xacobeo (fodido pero gañable)
Caja Laboral(3º) - Lagun Aro (agardemos unha pana desmoralizadora)

xornada 34: ¡última!
Xacobeo - Estudiantes(7º)
Lagun Aro - Fuenlabrada(13º)


O calendario xa non é tan favorable coma fai tres semanas, pero non é desfavorable, eso si, hai que gañar...

EL OBISPO dijo...

Mi conclusión es clara y diafana: no hay más. Yo veo las plantillas de otros equipos y joder es que son sensiblemente mejores a esta altura del campeonato.
Tal vez el problema fue que algunos equipos son "profesionales" de este tipo de liga(su liga, la liga de escapar del descenso, me refiero) Yo veo la plantilla del alicante(el alicante es en principio una puta mierda de equipo) y tiene a : Pape Sow que hace un par de años jugaba en los raptors y tenía cierto chance, el lituano impronunciable, que hace un par de años también encaraba la nba como una futura estrella europea, avdalovic, kaytenas...Stojic y erdogan: sinceramente me parece mejor plantilla que el obra de arriba a abajo(30 arriba, que no tienen nada que ver con todo esto, lo único importante en este deporte son las sensaciones y lo que vimos contra el bilbao, son sensaciones que paradogicamente dicen que el problema no son sensaciones son "calidades")

P.d1: El apostol es la única solución, pero como sois todos unos malditos ateos os jodéis y aqui yo no interfiero ni de coña por vosotros.

p.D2: Muy bueno el comentario sobre el voluntarioso Sanchez. SU oda hacia la mediocridad no tiene fin. SOn versos y más versos plagados del espiritu gris que no puede evitar irradiar cada vez que salta a la pista. Es un Rodrigo de la fuente al que le faltan dos chuletones al día durante un año.

EL OBISPO dijo...

No me puedo creer que no haya incluido una critica acerada donde reflejara lo mucho que odio a les lutiers y lo guays que le parecen a muchos.....buuuuuuuuuu!