Mostrando entradas con la etiqueta in-cultura. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta in-cultura. Mostrar todas las entradas

lunes, 17 de marzo de 2014



DE NEGRATAS E FRIKIS

Moi boas, o Blog morreu, e, como todo fenecido que se prece, seguirá pululando pola rede coma un ente putrefacto e apestoso (si, máis que antes), detestable, malicioso e podrido Blozombie.

E neste momento toca falar de Ice T, un rapeiro e actor americano, que sen coñecelo nada ben, creo que pode encaixar no estereotipo dunha persoa que se fai chamar "ICE T".


Pois ben, imos á chicha. Ice T, ademais de cantar e traballar na tele, ten un podcast onde, imaxino, fala de todo o que lle ven en gaña, añadindo gratuitamente un sinfín de motherfuckers. Non tiven o placer de escoitalo, só un breve fragmento, pero podedes buscalo aquí: Ice T - Final Level - Podcast.

No episodio enlazado, comenta como, sen saber moi ben a onde ía, liarono para ler un audiolibro, unha historia curta, pero resultou ser unha historia de Dungeons & Dragons, fantasía... pura? ultra?  o resultado na boca de Mr Ice:

"Those of y'all out there that don't know, Dungeons and Dragons is some of the most crazy, deep, deep, deep nerd shit ever invented."
"Every word you're saying is pretty much made up. Motherfuckers talk like Yoda. I'm not going to say I'm some literary expert that can read some heavy shit. This shit is impossible to read, son."
“When you read these books, you make up the pronunciation in your head. But to actually verbally say this words? Son,”  “I needed breaks. I needed water.”

"Son, it took me 3.5 hours to read 25 pages."
"Pegasus....Pegasi. That's horses with wings. This shit is crazy."
"This motherfucker got a sword that talks to him. And shit."
"Motherfuckers live in places that don't exist, and it comes with a map. My God."
E, para rematar:
"Let me read some porno or something. I know about that."

viernes, 29 de noviembre de 2013

Piratas para todo



Lendo o interesante artigo do País sobre edificios dos arquitectos “top” e os seus problemas: ¿Por qué fallan los edificios-estrella?”, chamoume a atención o intrigante final onde insinúan unha curiosa historia.

Resulta que a piratería non se quedou na música, xogos, libros e aparatos electrónicos estilo pod, Iphone... Nin nas réplicas de dubidosa calidade de roupa de marca, bolsos, zapatillas, que, curiosamente, fabricarán os mesmos chinos en fábricas similares con materiais similares. En China, a nova Illa Tortuga, tamén piratean edificios. Si, E-D-I-F-I-O-S. E non edificios calquera, claro, senón grandes construcións arquitectónicas, dende vilas austriacas patrimonio da humanidade ata megaconstrucións como a nosa Cidade da Cultura (que a leven barata!). Na foto podedes ver a copia chinesa da vila austriaca:



Agora, o colmo deste proceso, en plena construción do Wanjing SOHO, un edificio da arquitecta británica-iraquí, gañadora do premio Pritzker, Zaha Hadid, descubriuse que noutra cidade China estase a construír, á vez e, inda por riba, máis rápido, outro complexo igual. Os piratas non so están a copiar o deseño, tamén anunciaron que van inaugurar o edificio antes que o Wanjing SOHO, o que desencadeou unha carreira na construción para ver quen é capaz de rematar antes.



E se os piratas o rematan antes? será o outro a copia ou chega coa concepción da idea? Isto lémbrame a Spaceballs, xa nos oitenta/noventa se sabía que para saber algo antes de tempo, podías mirar na versión pirata.

miércoles, 16 de octubre de 2013

Maldición: oh no! te ha salido una Ana en la cabeza (-2 a todo)

Vagancia e pouco tempo, esas son as miñas escusas. Quería retomar a escritura neste sacrosanto Blog cunha entrada seria e científica sobre as novas pantallas que permiten obter sensacións táctiles de distintos materiais ao tocalas, grazas a un voltaxe variable na propia pantalla. Pero a actualidade e o Intermedio interpuxéronse no meu camiño, a Verdade, a Ciencia, a Cultura, o Saber, quedarán de novo ocultados baixo un montón de lixo noxento, castizo e español... pero, mola, mola moito:


E non me mola nada copiar directamente, pero non hai desperdicio en varios extractos da entrevista que lle fixeron no ABC:

Primero, está su papel como cantante lesbiana y, ahora, asegura que va a tener que irse una temporada a Afganistán a trabajar en un filme «muy del estilo ‘‘Homeland’’» en el que encarnara a una general.

Qué preferides ver? a versión lésbicabregón ou a anauniformada? Dios, sudores fríos...
Pero, pobre, estivo maliña e tivo que tomar moitos antibióticos:

«Cuando me enteré que el Rey va a estar dos meses tomándolos, me he quedado más tranquila. Me preocupaba estar tanto tiempo tomando antibiótico», comenta. Por culpa de esa infección, la actriz tiene que realizarse ahora varios implantes, «porque con la boca así no puedo trabajar», confiesa.
Todo isto recollido na sección "Gente&Estilo" do ABC.

lunes, 25 de marzo de 2013

Casas duras... moi duras!



Todos coñecemos ao xenial T. A. Edison, sen dúbida, se alguén vos di a verba “inventor” o seu nome virá á vosa mente. Famoso polo fonógrafo e a lámpada, tivo patentados 1084 inventos na central de patentes dos EEUU e foi, durante moito tempo, o inventor  co maior número de patentes. 


Agora mesmo ocupa o cuarto posto nesa clasificación, onde o campo da electrónica permite que xente, inda en activo, acumule máis de 4000 patentes (Kia Silverbrook, Australia) ou máis de 3000 (Shunpei Yamazaki, Xapón). 



Pero non todo foron éxitos. A boneca que falaba quedou demasiado adiantada á súa época e parecía a boneca diabólica. A guerra pola electricidade saldouse con vairas vacas electrocutadas en público e coa concesión para a central nas fervenzas do Niágara en mans de Tesla. Pero ista é outra grande historia...

Edison, ademais de inventor, foi un importante empresario, e cando soubo do “fabuloso” cemento Portland, creou unha das cementeiras máis importantes da época, a Edison Portland Cement Company. A compañía fíxose co contrato do NY Yankee Stadium no 1922, estadio que se mantivo en uso ate o 2008 e que foi demolido no 2010. 


Para fomentar o uso do seu marabilloso cemento, antes incluso da construción do Estadio dos Yankees, Edison ideou o que sería a revolución inmobiliaria, a CASA DE CEMENTO. Estaría construída completamente con formigón, con moldes reutilizables que farían que o custo das casas baixase cunha produción en serie, e creo incluso moldes de aceiro para o mobiliario do interior. Desexaba incluso crear moldes para un refrixerador, un sofá e, incluso, un fonógrafo (estaba gagá?). Chegáronse a construír 11, cun custo moi superior á media das vivendas do momento, e achegando a Edison á bancarrota.



A prensa non tardou en ridiculizalas e pasaron á historia coma un don maiores fracasos do enxeño humano.


martes, 21 de agosto de 2012

El Obispo Pontificando!!!!

Si, queridos amigos. Aquí estoy para seguir pontificando. Aquí, en mi Fortaleza de la Soledad, dispongo y decido lo que me da la gana. Excelente. Junto mis patitas y río gracias a los ataques e incluso insultos. Joer, son pocos, muy pocos. Digamos que no son viagra, pero son un aroma sensual, que si bien no logran ponerme a cien, si que me ponen a tono.
 Se ha comentado el libro de visitas, y ha pasado desapercibido el comentario de un nuevo usuario del blog: P.Josel Esperemos que se siga pasando por aquí. Si tiene algo que aportar bien, pero si viene a insultar MUCHO MEJOR!!!! ¿Decidme progenie? ¿Acaso no queremos que el blog se llene de GENTE que insulte y nos llame de todo? Yo si. Espero que este Josel  se pasee con frecuencia por aquí...y espero que sea real. Por favor, ¡se real! Su blog, no tiene desperdicio.

 Pero no abro este post para vanagloriarme del odio que levanto entre seres humanos no divinos. No. Lo abro, como el título advierte, para pontificar.

 Me encanta el titular ,de portada, del periódico LA RAZÓN


Siento no poder ofrecer una imagen mejor, pero los 15 segundos invertidos en buscar la portada, han sido los 15 segundos más largos de mi vida.
 La portada, a color y a toda página, dice "INMORAL BILDU" para después desarrollar una fenomenal noticia. La alcaldía de Bildu prohibe los toros pero no condena los atentados de ETA. Fantástico. La portada es genial. Bien podría ser: INMORAL BILDU  La alcaldía de Bildu sube la zona azul y no condena los atentados de ETA. o INMORAL BILDU . La alcaldía de Bildu amplia el carril bici y no condena los atentados de ETA. Bueno, que me cogen la idea.

Eso si, la portada es bonita. Muy colorida y nada sangrienta, porque podrían ser demagogos, ¡qué no lo son! y poner a  un toro agonizante y una foto de un victima ensangrentada o un cadáver mismamente. Respetemos a La Razón, que es el único periódico que he leído en mi vida y no lo he descoyuntado, mal doblado o roto Esas dos grapas son la vida para los torpes como yo. La medusa sería mucho más feliz si todos los periódicos tuvieran esas dos grapas.

 La verdad es que pienso en esta gente, en los de intereconomía e incluso en los de La sexta y veo una clara diferencia, dentro de sus enormes semejanzas. Intereeconomía, La Gaceta o La Razón cuando hacen algo así, me los imagino sentados en una sala con muebles de roble, gente fumando en pipa y muy, muy serios. Sesudamente deciden llevar a cabo una acción que tenga una repercusión en la HISTORIA DE ESPAÑA. Ellos, que siempre nos presentan la transición como algo misterioso, divertido, lleno de pequeños héroes, de historias emocionantes, de tensiones(todo falso, como siempre, la historia española es un puto coñazo) quieren formar parte de esa historia. Son una corriente de opinión y quieren ser una parte importante en el juego.
 Sin embargo, en La Sexta me los imagino tomando un yogurth y pensando "joer, ¿y si decimos esto para tocar los huevos a los otros?" "Venga, vale" A ellos si que me los imagino frotándose las patitas cuando hablan de homosexuales y curas.

Reconozco ver de vez en cuando Intereconomía y disfruto viendo las caras de esta gente....es que todo lo que dicen hay que leerlo en una clave política. España grande, una, constitucional, democrática, libre de negros y  gays y con más moral de la que hoy impera. Es genial.


 Otra cosa que me llamó la atención en el día de ayer y que pasó un poco de puntillas por la prensa fue las declaraciones hechas por dirigentes políticos sobre los "Casos" LLorente y Javi Martinez.

Vale, como aquí de furbol andamos con poco interés, resumo. El A.Bilbao es un equipo normal. El año pasado hizo una buena campaña y hace 30 años ganó la liga. Pero su trayectoria en el fútbol del siglo XXI y finales del siglo XX es normalucha. Obviamente, son de Bilbao, y creen que son la  hostia, mas no lo son.
 LLorente lleva años despuntando como delantero. Ha tenido buenas ocasiones para irse, pero no lo hizo. Ahora, le llegan ofertas y no estando demasiado a gusto, se quiere ir. Javi Martinez más de lo mismo. Les dan más pasta y los quieren fichar la Juve y el Bayern Munich.
 Pensemos en Julen Guerrero. Un crack. Buenísimo. Se quedó en el Bilbao toda su carrera y su carrera es... la que es. Incluso se mal retiró, chupando banquillo y con apenas 30 añitos. ¿Qué hubiera sido de Julen si hubiera fichado por el Madrid o el BarÇa? Estaríamos hablando de un Raúl.

 Esa es  una parte. La otra parte es la que más me gusta. La de "sentir los colores" y "devolver todo lo que te hemos dado". Son dos papeles tintados con los que yo me limpiaría mi obispal trasero. Cuando Llorente o Javi Martinez no jueguen bien o al entrenador no le guste, o a jugar al Osasuna o a chuparse un contrato a la baja. Eso si, sintiendo los colores. Los colores...¡qué gente! Bah, ni me voy a exceder en esto porque ya está muy hablado.
 De lo que quiero hablar es de las declaraciones de  Iñigo Urkullo (number one del PNV y próximo lehendakari)

 Supongo que una pregunta, en medio de ETA, presos, y hostias por el estilo, le cogió por sorpresa y Urkullo perdió la mejor ocasión para callarse(cosa que no suelen hacer los políticos) y suelta que  "LLorente debe ser honesto con la afición y dar las razones por las que no quiere renovar" y continúa  " después de negociar con dos juntas directivas diferentes que habían cubierto sus expectativas económicas. Un jugador de la talla de LLorente no ha dado todavía las explicaciones necesarias"

LOL, LOL, y mil veces LOL. Deberían hacer una comisión de investigación y preguntarle a LLorente  ¿por qué?

Pero cuando parecía que las salidas de tono habían sido cubiertas, sale el alcalde de BIlbao, el Sr. Azkuna, y es capaz de dejar por normales las declaraciones de Urkullo.

"Es obsceno pedir 5´5 millones por renovar con el Athletic con la que está cayendo" y sigue " No está mal ganar unos mil o mil cien millones por jugar en un club de fútbol" y sigue " Esto es una mala noticia, porque el Atheltic es una familia y cuando se enfada la familia, malo" y lo remata con la joya de la corona en sus declaraciones

«No sé, igual es lo normal, pero a veces suelo pensar si tendré yo más o menos responsabilidad que estos chicos que juegan al fútbol. Y no estoy yo pidiendo ganar ese dinero».


 Una cosa es que pienses que un jugador de fútbol gana demasiado, sin embargo siendo una personalidad política igual deberías callarte. El jugador pedirá lo que le salga de los pendientes reales. Si se lo dan, bien. Si no se lo dan aquí, se lo darán en otro lado. ¿Tiene que ganar menos dinero del que puede por alguna razón misteriosa? ¿Por qué no le dice a  Amancio Oterga que es un obsceno? Es que hay que joderse. 


lunes, 2 de julio de 2012

LOL.RELOL.RERELOL.

Post corto, listo y preparado para que los miembros de la progenie no pierdan el tiempo en leer. Dinero que se pretende "recaudar" con el co-pago: 500millones Subvención a la Fiesta Nacional(que son los Toros y no Sálvame) 600millones. Juas! Plus extra: PERRO BÚLGARO

¿En que consiste dicho ritual? Al animalito le tapan el ano, lo atiborran de comida atandole una cuerda sobre su vientre, esta es girada un monton de veces en torno al eje y una vez bien sujetado la cuerda que posee dos extremos es colgada de dos palos, se orocede a quitar el tapon del ano y posteriormente se gira a toda velocidad, a la vez que la cuerda se va desenrrollando, el perro tira su excremento alrededor de la gente y a mayor cantidad, mayor suerte.
A estas alturas todo esto te parece muy extraño, tendrías que ver lo que pasa cuando dejan de sujetar al perro, pues le qutan el tapón, y claro, la apretada cuerda se va desenrollando sola, y la inocente mascota pone cara de “¿Qué he hecho yo para merecer esto?” mientras gira a velocidad endiablada, con orejas y patas abiertas, desparramando marteria fecal sobre el círculo de gente que se aglutina para verlo. El ritual tiene fines mágicos; a más caca más abundancia, y el que más "encacado" resulte tendrá un mejor año. Una vez que la cuerda se desenrolla toda, el perro sale disparado, catapultado, y cae en el agua helada. Supongo que en ese momento todos lo Brodilovenses aplauden y se van a casa a tomar vodka.
Fuente: mediavida.com

miércoles, 7 de marzo de 2012

¿?¡mamma mia!


A veces haces cosas en la vida que crees que jamás harías, o haces cosas que no te explicas como las has hecho. De verdad que me gustaría saber que se le pasó por la cabeza a este ser.

Yo entiendo que estás haciendo algo(lo que sea) que te llevó su tiempo y trabajo, y vienen unos descamisados a joderte el invento y te dan ganas de prenderles fuego, como poco. También entiendo que hay gente que tiene más aguante que otra, y además lo más fácil, en este caso era parar el evento, dejar que los protestantes se cansaran de protestar y, por supuesto, esperar a los agentes de la autoridad para que los desalojaran.


Si te tocan mucho las narices y eres una persona visceral vas allí y te encaras con ellos...pero lo de sacar el cinto!!!

A mi no se me ocurre hacerlo...vaya, quiero decir que de hacer algo por el estilo, le pegaría unas hostias o algo así, pero no e quitaría el cinto.

Entrado ya en el jardín, debo salir diciendo que lo que quiero remarcar es que quien se saca el cinto en esta circunstancias es porque se lo saca en otras(probablemente por menos alboroto).

Fijense, una pena no tener el vídeo, que el tipo se levanta con pasmosa tranquilidad y se quita el cinto con la soltura de quien está acostumbrado a ello. De verdad creo que si se buscan marcas de latigazos allá por donde este caballero pasease su autoridad más absoluta tal vez las encuentren.

domingo, 16 de octubre de 2011

Los Nikkis: El imperio contraataca

Mirad el vídeo. Mola ver como se aplican las enseñanzas históricas para hacer música. Los niños podrían utilizarlo para aprender cosillas.




Y os pongo un comentario del grupo: La mayor machada que hayáis hecho en un concierto? Levantar el puño cuando un grupo de fachitas saco una bandera con el escudo antiguo al tocar "el imperio contraataca", canción, por cierto, muy mal entendida. 9. ¿“El imperio contraataca” trata de ser un himno generacional, nacional o es más bien una burla hacia “el imperio”? Es una parida, como todas nuestras letras, sin ningún significado político.

sábado, 18 de diciembre de 2010

La carretera MÁS peligrosa del Mundo



Toca hablar de motor, de viajes, de placer, de bonitas vistas, de precipicios de vértigo, de peligro... toca hablar de todo ello junto, toca hablar de [redoble de tambores]LA CARRETERA DE LOS YUNGAS.




La podemos encontrar en Bolivia, parte de La Paz y asciende a la región que le da nombre, las Yungas. Apenas son 80 km que han sido suficientes para nombrala [música tétrica de organo de iglesia] LA CARRETERA DE LA MUERTE.





Digamos que, en una gran parte de su trayecto, sólo tiene 3 m de ancho, acabando en un empinado barranquillo de agradables vistas. Aquí la ley es simple: EL QUE BAJA TIENE PREFERENCIA.

viernes, 5 de noviembre de 2010

Arte.

Para ver este vídeo hay que seguir una serie de instrucciones.
1) compromiso a verlo enterito...
2) poner los altavoces(con cascos mola más) a tope.




Lo mejor es que coge, se marcha toda pancha y los gafapasta le aplauden. Seguro que hasta asienten con un gesto severo diciendo...."Ummm. que interesante"

domingo, 10 de octubre de 2010

aaaaaaaaaUUUUUUUUUUUUUUU


Im-presionante, vamos, la rehostia de la escritura postmodernista:




Podéis ver la localización exacta aquí.


Nada máis que añadir.

viernes, 10 de septiembre de 2010

No quiero ser español: De la relación entre selección de baloncesto y el profesor Neira

Este será un post probablemente desorganizado y largo. Probablemente un ejercicio de ¡CATARSIS! Las ideas crecen dentro de esta cabeza bastante mal organizada, pero trataré de hilar fino y conseguir trasladar toda la bilis nauseabunda que empapa todo mi ser.

Para empezar empezaremos por el principio, que para eso es lo primero. Quiero renunciar a mi nacionalidad española. Yo no quiero formar parte de este grupo de "cometortillas", "bebevinos" o "dicetacos". No. Cada día lo tengo más claro. Nada hay de común entre esa gente y yo. Nada. Toda esta gente me parece tan estúpida que es una buena noticia(para ellos) que yo no haya llegado a ser profesor porque todos andarían bien jodidos(hasta que me echaran, que lo harían)

La selección de baloncesto: Bueno. Durante gran parte del torneo, la preparación y el europeo me he acordado de la gomina de Scariolo en más de una, dos, tres ocasiones. No me gusta Scariolo. Nunca me ha gustado. Pero precisamente ahora que todos salen a la plaza del pueblo, antorchas en mano y aparejos punteagudos de granjero en la otra, trantando de empalar al buen italiano, seré yo quien debe salir en su defensa. Yo.
No me gusta como juega Scariolo. Su baloncesto es miedoso. Analítico, pero algo acomplejado. Tal vez sea yo quien está equivocado, pero me parece que España con los años ha perdido la frescura que lucía con por ejemplo, Sergio Rodriguez y Rudy de suplentes. La velocidad del pasado ha desaparecido... y la defensa no es tan agresiva, sólo a cuentagotas. Lo mágico no fue ganar el mundial. Eso fue grandioso. Lo mágico fue como se ganó.
Pero los que antes defendían a Sergio, ahora se lo quieren cargar porque ha perdido en cuartos. Está es la herencia del fútbol. La herencia de nuestra cultura cejijunta. La cultura de bar. La cultura de los borrachos juntaletras que son, por si no lo sabiais, los PERIODISTAS(y generalizo porque me mola meterlos a todos en el mismo saco. No se salva casi ninguno, y si se salva ¡al saco con él por no luchar contra la corriente de su profesión!)

Se quieren quitar a Scariolo de encima porque no hicieron falta. ¡¡¡¡POR NO HACER FALTA!! En este pseudopaís nadie se acuerda que España ganó el mundial por no hacer falta a Argentiana.
Es curioso que yo defienda esto porque realmente creo que se defendió mal esa jugada porque lo que yo creo que debían haber hecho era defender a muerte y tratar de robar la pelota. Con ello acelerarías la acción de Serbia o habrías hecho falta o(menos probable) robarías el balón. En todo caso, tendrías la última posesión. Por lo tanto estoy en desacuerdo con todo el mundo que ha opinado de este tema.
Pero nadie debería perder de vista que España con el equipo que tiene ahora mismo podría haber sido campeón del mundo....pero también habría poder caído en octavos. Nada de eso hubiera sido sorpresa. España es un equipazo, pero no mejor que Serbia, Grecia, Argentina, Usa, Brasil, Turquía... Ganar o perder en estos enfrentamientos es cuestión de "el día que te toque" y los detalles; que se lo digan a Argentina(-30 contra lituania)

Pero en España se piensa con el culo. Yo tuve que ver el partido(esto irá en un email, pelea incluida) con unos "obreretes"(*quiero dejar claro que la expresión obreretes es ofensiva al 100%. Eso si, no trato de insultarlos por su oficio-más teniendo en cuenta que ellos tienen y yo no- si no por su disfunción mental que los hace parecer más cercanos a un simio comeheces que a un ser humano)
Esta gente de a pie que hace que en España seamos cerca de 50millones. Esa "GENTE". Ni siquiera parecían ser unos idiotas, realmente eran buena gente, que me ofrecieron ver el partido cuando no tenía ninguna perspectiva de poder hacerlo. Pero llegaban los comentarios. "Mira los Serbios!" "Jo, que buenas individualidades" "Es que son muy técnicos, eh?" "En cambio España es que son una pandilla" "No se merecen ganar" "Marc es un bluff" "Navarro es un chupón" "Ricky es un paquete!" "Rudy un llorón y no hace nada. No vale para nada" "Ojalá perdamos" Todo escondido bajo una total y absoluta ignorancia. Todo sonaba como salido de la boca empapada en whisky barateiro de M.Lama. Sus risotadas y comentarios ignorantes encendían mi ser, no obstante, yo estaba en trance viendo el partido y asintiendo a la vez que no decía nada.

Ahora ya estamos hablando de meternos en los JJOO ¡Hay que joderse! Habrá que hablar de volver a ganar el europeo. Pero no, ya andamos con las cuentas del mediocre. A ver si nos colamos entre los 6primeros del europeo.....Sinceramente, si yo fuera Navarro, Gasol(es), Rudy, Ricky...ahora mismo diría ¡¡¡QUE OS DEN A TODOS Y JUEGUE VUESTRA PUTA MADRE! Después de lo que esta gente nos ha hecho disfrutar(por lo menos a mi) habría que lamerles los pies. Pero no, aquí a llamar paquete a Pau(que aun hay quien lo hace) teatreiro a Navarro, paquete a este, paquete al otro.... ¡QUE LES DEN A TODOS POR EL CULO! Si los jugadores fueran de paseo y los vieras que están de vacaciones rascandose los huevos o jugando fatal, pero joder, perdieron contra Serbia en el último segundo con un triple de Belgrado y jugando dos partidazos(contra Grecia y contra Serbia) Yo sinceramente no querría jugar para "esta gente". Siempre digo que me encantaría ser famoso para mandar a todo el mundo a la mierda...pero está claro que lo Gasoles, Navarro, son mucho más listos que yo y actúan dentro de una corrección que es lo que hace que en el fondo todo el mundo les quiera.

Y aquí enlazo con el profesor Neira. Habréis asistido a la caída del mito. ¡Fantástico! Yo ya no recuerdo si llegué a hacer mi defensa de la mujer del agresor de Neira en el blog...pero todo el entorno apocalíptico debe saber que yo nunca defendí las excelencias del abnegado profesor.
No obstante, como no puede ser de otra manera, ahora estoy completamente de su lado. Se lo han cargado pero a base de bien. A este lo estaban esperando desde ambos bandos. En mi vida he visto como a un mismo personaje le dan caña los de El PAÍS Y EL MUNDO. Este hombre no le gusta a nadie. Pues a mi si.
Me parece que la mayoría de sus declaraciones son de bastante lógica dentro de su incorrección política. "TENGO DERECHO A TENER UN ARMA"*(y por supuesto la de me gustaría estar en otro país) esa es mi preferida. Parece que haya dicho que tiene derecho a matar a alguien. Pero no. El quería tener un permiso reglamentario y llevar su correspondiente "cacharro"(je, como mola decir "cacharro) pero la GENTE puso el grito en el cielo. Sacan de contexto todo lo que dice y punto.
Está claro que no es el héroe que esperaban. Está claro que por desgracia es un ser pensante que dice lo que le parece, lo argumenta y con un dialéctica un tanto vehemente. No me cae bien, pero estoy de su lado porque él hace lo que a mi me gustaría hacer. Decir lo que le da la gana y llamar a las cosas por su nombre. "¡Cuidado! A éste hay que borrarlo del mapa"! debió decir alguien. Porque ¿Por qué hay una cámara de TV cuando lo pillan en la carretera conduciendo borracho? Nadie se lo ha preguntado. Porque ¿Por qué salió en toooooodos los telediarios de todas las cadenas durante varios días? Porque ¿Por qué hubo editoriales poniendolo verde y sacando todas sus excelencias del baúl de los recuerdos?
Al profe le estaban esperando a la salida del cole los matones y lo han borrado del mapa de un plumazo.
Y lo mejor es que hace un par de meses preguntabas a la GENTE por el sr. Neira y todos lo pondrían como candidato a Principe de Asturias y ahora es un chiste mal contado. La GENTE ES ESTÚPIDA, MEZQUINA Y MUY POCO INTELIGENTE. Todo vale, da igual. Nadie piensa. Le sirven la comida y se la come aunque le echen mierda.

Me da asco pertenecer a un grupo de personas como esta. En mi cabeza tiene mucho que ver lo de Scariolo y lo de Neira aunque tal vez no lo haya expresado con claridad. Quiero tener esperanza y pensar que en el resto del mundo hay grupos de personas que no son GENTE, pero no aquí en España.

Muchas veces decimos aquello de "Que bien se vive en España" y la verdad es que si. Estamos rodeados de gente asquerosa, lamentable y mezquina y nos da igual...porque ese es nuestro estilo de vida. Nos da igual. Lo que nos digan va pa´dentro y punto. Vivimos en una dictadura: la dictadura de la información.... y ahora cuando la incultura parece poblar por doquier es una dictadura de la que ya no podremos salir.

No puedo acabar sin decir que ya llevo tiempo diciendolo, y muchas veces, pero como es gratis lo repito: Mucha de esta gentuza no tiene ni idea de lo que estamos viviendo en el baloncesto. Pero ni puta idea. Se creen que es como la mierda del futbol. Pero no. En el futbol ganas 1-0 a Tailandia y 3-0 a Italia tranquilamente. Aqui estar al nivel de Serbia, Lituania, ganarle a USA es algo que seguramente no volveremos a ver en décadas. Tendremos más gasoles, rudys, rickys....pero va a ser muy dificil que coincidan en el tiempo. Insisto, después de todo lo que he leído hoy, yo de ellos diría "Que juegue rita la cantaora y metan los toros en las olimpiadas que seguro ganamos alguna medalla"

jueves, 15 de abril de 2010

Reflexiones en la cumbre (parte 3 - planta)


Comentario de la Planta, sin afiliación alguna con los dos posts anteriores.

Pues sí Obispo, ya somos dos a los que ciertos aspectos de este país nos dan arcadas. Aun así, me niego a caer en la perspectiva de quien reniega de todo, y manda todo a tomar por culo, porque creo que muchas cosas merecen ser salvadas, no por caer en un malentendido orgullo nacional, porque yo con las banderas española y gallega me limpio el ojete, sino porque cuesta apreciar el valor de algo hasta que notas su ausencia. Por eso valoramos tanto la paz cuando hay guerra y el tiempo libre cuando no lo tenemos.

Un país es lo que decide ser. Ahora bien, tras esta frase tan estúpida y vacía viene la reflexión. ¿Significa que la corrupción, la telebasura, la desmemoria... son producto de la gente de este país? Sí, son un buen reflejo de ella. Me hace gracia cuando los tres típicos gafapastas con un libro de diseño gráfico debajo del brazo se meten en "A Reixa" a liar porros y a mofarse de los retrogrados fascistas ignorantes que tal y cual, cuando son ellos los que son minoría, una escoria tan grande como el que más. O los que se escandalizan cuando el PP gana las elecciones y dice "me quiero ir del país, que vergüenza". Pues no sé si habéis bajado al bar de la esquina alguna vez, pero en él no se habla de la última novela de Paul Auster, o de las implicaciones morales de las construcciones de los asentamientos judíos en Gaza. No, allí se habla de fútbol, de que Zapatero es un hijo de puta, de que la sanidad va mal y que el problema vasco se arreglaba con 150 soldados con metralletas. Esta es la base social de este país. Lo demás son monstruos extraordinarios.

Los males de este país se asientan sobre los siguientes pilares fundamentales:


  • Cainitismo

Este es el país del hermano contra hermano, del blanco contra negro, del rojo contra el facha, del Madrid contra el Barça, del nacionalista contra el más nacionalista todavía, del de pueblo de mierda A contra pueblo de mierda B. Que sí esto es por la guerra civil o porque está enraizado en los orígenes más ancestrales del ser íbero, pues vete tú a saber. Pero esta es la manera en la que se comporta todo dios.

En el bar, hablando de política, interviene el camarero para que no haya hostias. En la clase, el profesor de matemática te dice "joder, como venís de primaria, ¿qué profesores de mierda teníais?". El fontanero te ve la instalación y te dice "el que vino antes lo dejó fatal, que chapuzas". En el fútbol, cualquier explicación es superflua, gentuza que se abre la cabeza por... ¿por qué? El deporte nacional no es el fútbol: es rajar. Unid esto a la desmemoria, y tenemos un cóctel precioso.

  • Institucionalización de la chapuza

Quizás la principal razón por la cual nunca estaremos a la altura de rendimiento del resto de países de Europa y del mundo por ende, con la noble excepción de Grecia e Italia, que compiten con nosotros en este aspecto de igual a igual. La concepción del trabajo bien hecho hace tiempo que dejó de existir, e incluso, mejor aun, cualquier pretensión de ello. Por lo general la vida nos ha enseñado a hacerlo todo lo más rápido posible, lo menos costosamente posible en términos económicos y de esfuerzo, y que dure unos años, meses, días... que ya lo arreglará otro. Que vendrá y dirá: "el que vino antes... menudo chapuzas".

Esto es tremendamente destructivo porque impide cualquier tipo de avance serio del país. Atención: chapuzas hay en todas partes. Lo que no hay en todas partes es su institucionalización. Es algo normal y aceptado. Además nos da una oportunidad de practicar el cainitismo. Cuando vas al urgencias, y esperas 4 horas, ¿te extraña? No, ya lo tienes asumido. Luego rajas un poco, y se te pasa el enfado. Cuando te viene el obrero a casa, ¿acaso no tienes que estar detrás de él para que te lo deje todo pulcro y cuidado? Cuando te rellenan mal un papel en administración, ¿montas un pitostio o vas resignado a que te lo cambien y aguantas su mala cara, no sea que decidan darte por culo con la burocracia? Así somos.


  • Desapego de la clase política

Hace una década, más incluso, que a la gente de a pie le ha dejado de importar los políticos tres cojones. ¿Cuantas veces a lo largo del año escuchamos la emética frase "es que son todos iguales"? NO, no son todos iguales. Todo el mundo reniega de la política, y habla pestes de ellos. Aquí todo dios "pasa de política", hasta que surge el debate de la semana sobre si los fetos no-natos tienen derecho de voto por correo, o sí el alcalde de ulan bator de arriba llamó guarra a una concejala y no le dan de baja del partido. Entonces todo el mundo rápidamente cierra trincheras, y ¡oh milagro! los descreídos de la política defienden a corruptos, maltratadores, prevaricadores, nepotistas con las razones más peregrinas, del bando que les ha tocado en suerte por código genético o escuela laica/de curas.

Lo más gracioso es comprobar como, a pesar de que la mayoría de la gente piensa que todos son unos hijos de puta, en el fondo reflejan excepcionalmente bien como es el español medio: aprovechado, pícaro, chapuzero, que no se toma las cosas demasiado en serio (para bien y para mal) e incapaz de desaprovechar la oportunidad de aprovecharse. Visto como son, es normal que la gente los odie tanto, con el odio que solo se le puede profesar al propio reflejo de uno, al hermano.

  • Desprestigio de la educación

De un tiempo a esta parte, el saber no vale una mierda. Sea por la basura que traga la gente por televisión, o el pensamiento único que se impone cada día por prensa, radio o lo que sea, asistimos al triunfo de gente inculta, gañana, palurda y desinformada. Una de las cosas que más que sacan de mis casillas es la banalización de la falta de cultura, y, sobre todo, el orgullo o el chiste que provoca la ignorancia. El video del obispo sobre la fulana esa cuyo nombre no voy a teclear, es un buen ejemplo. También es un buen ejemplo ver los debates sobre fútbol y las carcajadas que se echan cuando demuestran su estulticia.

Esto se puede ver diáfanamente en el lenguaje de la gente. ¿Por qué habla mejor un campesino de El Salvador que yo, que tengo estudios universitarios? Porque al lenguaje allí se le asigna un valor cultural, un prestigio social, y un orgullo. Aquí pronuncias los grupos silábicos "-ado, -edo, -ido" o hablas con tiempos compuestos y eres un pomposo arrogante. Cuando los dos líderes políticos de este país hablan de una manera tan pésima que deberían enviar a ambos a tres logopedas cada uno, esto habla por si solo. No menciono la televisión y cualquier tipo de debate en ella por superfluo.

Dentro de la educación, también va incluido el comportamiento. Noticia de última hora: la gente es una maleducada. Los viejos se te cuelan en el super, los burócratas parece que estuvieran constantemente estreñidos, y no te metas en el coche un día en hora punta. Cualquier miembro del blog en servicio activo de enseñanza quizás pueda hablarnos del comportamiento de sus queridos alumnos, a ver que tal se comportan, replicando los comportamientos de sus padres. El gran debate: ¿está el colegio para enseñar, o para educar? Pues bien, al niño, que lo eduquen en su puta casa, a ver si el profesor es su padre. Pues aun tiene cojones que los padres protestarán porque en el colegio no se les enseña lo suficiente a los niños y hay mucho fracaso escolar.





Pero estos comentarios son excesivamente vitriólicos. Como dije al principio, no se puede entender algo hasta que falta. Y os voy a decir una cosa: echo de menos España. O Galicia. O Santiago. Lo que sea. A un nivel básico, compartimos una serie de valores muy concretos (dicho de otro modo, elegimos asignarles importancia) que el resto de países no. Esto esta disociado (o no) de todas las lindezas que acabo de decir. En ese maldito país damos valor a la alimentación. En ese maldito país damos valor a las relaciones sociales y procuramos cuidarlas. Es ese maldito país damos valor al ocio y a la diversión. En ese maldito país vemos el trabajo como algo para vivir, y no la vida como algo para trabajar. En ese maldito país sabemos reírnos de nosotros mismos, y no montamos en cólera cuando un capullo escribe un post en un blog cagandose en este país.

Por todas estas razones, honestamente, me siento tremendamente afortunado de nacer donde he nacido, de conocer a la gente que conozco, de tener educación y quien me la ha podido proporcionar, de haber leído libros y visto mundo para poder comparar, y de valorar las cosas que valoro. Pero no me hago la ilusión, ni soy tan arrogante de creer, que todo el mundo sea un palurdo por no haber tenido estas oportunidades ni por no pensar como yo. Si no lo puedo arreglar, no me voy a preocupar. Si lo puedo arreglar, tampoco (aunque, por desgracia, no es el caso).

miércoles, 14 de abril de 2010

Profanación al blog(parte 2)


Aquí debo explicar el porqué del título. ¿Profanación? Si. Para mi hablar de Belén Esteban en tan santo territorio, como es el blog, es profanar lo más puro que hay dentro de todos nosotros. No tengo nada en particular contra ella, en el fondo pienso que está igual de mal ponerla a ella en pantalla a diario como poner a "Cañita brava" y reírse de él.
Supongo que es una parte del imaginario de la España que nos parió. Antes se metía a personas en jaulas y se las arrastraba por los pueblos mostrándolos en lo alto de un carro de madera. Ahora es a través de la tv.
También me parece profanar hablar de aquellos que ahora levantan la voz para defender la libertad y librarnos del imperio del mal. El franquismo ha vuelto en forma de malvados lobbies que manejan el cotarro y ahora nos quieren quitar a la figura icónica que nos protege del mal.
Primero: Cada uno es libre de decir lo que quiera, hasta cierto punto. Si sobrepasa ese punto es posible que alguien tome medidas.
Segundo: Es un poco raro que un acto así, criticando una acción judicial haya un miembro del gobierno.
Tercero: Ese gobierno se harta de decir todos los días que hay que respeta los valores democráticos(el juego democrático, me encanta esa expresión) pero joder! ¿qué es esto?
Cuarto: Y aunque no tiene nada que ver con esto, llevo dándole vueltas a un tema unos días y me pregunto sobre la catadura moral de un gobierno y una oposición que son capaces de, por todos los medios, prohibir que un partido político participe en unas elecciones por su ideología. Y, sobre la catadura moral de quien duda de las decisiones judiciales cuando no le gustan.
Quinta: Esta gente no puede hacer buenas películas a la fuerza. Están todo el día muy implicados en todos los temas que conciernen a los españoles. No tienen tiempo para explotar toda la creatividad que seguro llevan dentro. Tanta preocupación va a acabar con ellos.Menos mal que están ahí los Almodovar, Bardén, Botto y creo que Pepe Viyuela también, para hacernos entender lo importante que es que a Garzón no se le cuestione.
Sexto: Está claro que creen que todo el sistema judicial está corrupto, que es influenciable y está sometido a los malvados franquistas que mueven los hilos de este país. Pero, hablando en serio: ¿no es mucho peor hacer tanto ruido por algo que creen injusto, que dejar actuar a los jueces y que decidan si hay o no prevaricación?
Séptimo: No puedo evitar ponerme enfermo al ver a estas personas vistiendo un look informal en plan estrella comprometida para defender los intereses de todos.
FIn: Lo mejor de todo es que cualquiera qeu lea esto pensará sin lugar a dudas que soy un miembro activo de la cúpula del PP. Seguro que pensará que yo defendería a muerte a Bárcenas, a Matas y a su mujer. Y¿por qué lo pensaría? pues por lo que dije antes. En este país o comes percebes o comes ostras( homenaje a una excelente escena de Espartaco; escena que podría hacer Almodovar aunque nunca con la clase, elegancia, categoría y nivel que lo hice Kubrick)
Y es tal cual. No hace mucho, personas con las que no tengo mucha relación me dijeron claramente que yo era del PP. No me extraña nada. No es que me moleste, me da igual. Pero me gusta como suena, porque además el que te lo dice, te lo dice como un insulto y además certifica esa verdad qeu cada día se afianza más en mi cabeza: percebes u ostras.

Carta abierta al blog: Profanación del blog(parte 1)

He empezado este post, pensando que el epigrafe del mismo sería "Profanación del blog" pero llevaba dos líneas y me daba cuenta que lo justo es añadirle un "Carta abierta" porque me veo en la necesidad de explayarme y dejar claro que es lo que pienso sobre.... (tranquilos: conozco a la gente del blog y la mayoría no le gusta la letra...pondré un vídeo y además corto!)

Tema(aquí iba a poner Belén Esteban pero prefiero poner...) España:

Cada día que pasa más cuenta me doy de lo mucho que odio ser español, de lo estúpida, gañán que es la gente que mora entre nuestras fronteras. No es menos cierto que en el fondo de mi corazón pienso abiertamente que en el resto de países pasa más o menos lo mismo...pero, joder, a mi eso no me importa porque no vivo allí.
Aquí se podría hablar de fútbol, o mejor aún de los periodistas deportivos quienes durante años han permanecido en un agradable anonimato escribiendo en los diarios(antes sólo conocías a Jose María García y por la radio, que no es la tv y todo lo que ello implica) pero ahora "gracias" a la tdt podemos ver debates "deportivos" a diario.... y ¡joder! es para mirar y no dejar de ver. He llegado a la conclusión que esta gente tiene tantas posibilidades de hacer una crónica sobre "algo" como un simio con parquinson de realizar una cirugía cerebral. Sin duda, son la clase social más baja y menos preparada que he podido ver en toda mi vida. Si, soy clasista y desde luego los considero claramente inferiores a mi sagrada persona(incluso creo qeu la mayoría de vosotros también estáis por encima de ellos) Es recurrente el citar las discusiones taberniles para poder adjetivar la actuación de dos "periodistas" deportivos en un debate. Me resulta difícil calificar a esta gente....pero bueno, quien haya visto los deportes de 4 podrán más o menos entender de lo que hablo


Debo ser un ser superior, porque soy de los pocos que se dan cuenta, soy de los pocos que todos los días están dándole vueltas a ¿cómo es posible que esta gente....tenga trabajo?
Bien, después de hablar de un país en el que esta gente se gana la vida de manera digna, voy a hablar de Belén Esteban...si, de Belén Esteban.

Lo primero que debo decir es que, en relación a esta señora, el mundo en el que se mueve suele ser el más odiado por la gente "normal" Todos coincidimos en la estupidez de la prensa del corazón. Nadie con dos dedos de frente escapa a como era ese mundo hace 10 años(estúpido) y como es ahora(ha superado fronteras que ni siquiera supiéramos que existían) No obstante, sigo pensando que la gente del deporte(y cuando digo deporte quiero decir fútbol y fútbol sala-tal vez Formula 1?) es muuuucho peor.
Bueno, "La Esteban". No oigo a nadie hablar bien de ella, nunca. Todo el mundo la llama de todo, desde aprovechada hasta inculta. Y todo el mundo añade después: pero ahí está, arrastrando un 20% de share(que es mucho) siempre que sale en la tv. Pues yo odio este país, y odio a todos los que dicen eso. He encontrado un vídeo en yahoo! donde se ríen de ella a base de bien. Lo veo y lo que me pregunto es ¿Quién disfruta haciendo eso? ¿Quién disfruta viéndolo? ¿Cuantos de los presentes lo hubieran hecho mejor?


Esto ahonda en mi teoría de hacer una encuesta en la calle preguntándole a la gente donde está Francia... yo digo, afirmo y pongo mi mano en el fuego porque la mayoría no sabría explicarlo y algunos no sabrían donde está.

España es un país podrido de arriba a abajo. Llevo todo el día oyendo hablar de la democracia, de la separación de poderes y toda esa mierda(volveré a eso más adelante) Pues os voy a decir cuales son los tres poderes que hay en este país:

- La prensa del corazón( los que están con la campanario vs los que están con la esteban)
- La prensa deportiva (los que son del Madrid vs los que son del Barça)
- La prensa política (los del psoe vs los de pp)

Ninguno de ellos oculta sus preferencias. Ninguno de ellos renuncia a su Dios. Ninguno de ellos hablará en contra de su fe, incluso a sabiendas de que esté equivocado. Y este "exclusivo" grupete de periodistas llena las vidas de todo el mundo, la vida de todos los españoles.

El tema de hoy en la prensa es "El cisma Garzón" Algunos han señalado que se está abriendo una brecha y que se vuelve a las dos españas....(sé a lo que se refieren) pero os juro que ojalá hubiera dos españas para irme corriendo a la otra.

viernes, 9 de abril de 2010

La risa sardónica


Me encanta descubrir cosillas como ésta. He de decir que en realidad cuando lo leí me sonaba ligeramente, pero no pude evitar una risa histérica de satisfacción perversa al descubrir algo tan cruel y malvado.


Quiero poner en situación al lector. Cierren los ojos, concéntrense. Todo lo que ven no es más que la negritud de su interior. (obviamente, es un decir, no pueden leer con los ojos cerrados, por lo tanto, paradógicamente, si no han llegado a este momento de la narración, abandonen toda esperanza de ser una persona productiva. Directamente los llamaré tontos, aunque no lo sabrán: tienen los ojos cerrados!) Bien, si han sido capaces de superar esta ida de olla del que narra, empiecen a imaginarse al anciano más entrañable que hayan conocido. Un/una anciano postrado en una mecedora(me gustan las mecedoras, son asientos para viejos exclusivamente) y tapado con una mantiña de franela. No, no os imaginéis a vuestro abuelo, imaginaos a un "abuelo Disney". Un abuelo de esos que, aunque no seas un geriastra, querrías abrazar. Ahora cogéis un bate de béisbol con puntas de acero incrustadas y empezáis a darle un uso perverso.

Bien, pues según cuenta Timeo, un historiador griego del siglo V a.C. se sabía que en la isla de Cerdeña, cuando los ancianos no eran capaces de valerse por si mismos sus propios hijos lo mataban a palos. Así es. Cogían al inútil(en los últimos días de su vida) del abuelo de Heidi y venga a darle palos y palos hasta que lo mandaban al otro barrio.

En realidad tenían otra alternativa, cogerlos y tirarlos por un barranco profundo y lleno de rocas afiladas.

Esta historia, que obviamente estaba contada de una manera ligeramente distinta a la que llega a los lectores del pato del apocalipsis, me hizo gracia, pero por un detalle que aun no he revelado: los muy hijos de puta, para que los viejetes se fueran "felices" al otro barrio les daban una bebida que les provocaba lo que yo he tenido a bien bautizar como "efecto Jocker" pero que los pedantes de la ciudad llaman RISA SARDÓNICA. Morían a palos, pero con un look agradecido y sonriente.

Para la elaboración de este brebaje se empleaban una serie de plantas que otorgaban a la bebida un olor muy agradable y un sabor dulzón muy gustoso. Ya me imagino la situación del viejo con la risa esta y los hijos venga a darle palos y palos para averiguar de una vez que era lo que les había dejado en herencia el viejecito.