A Singularidade

Coñécese como Singularidade Gravitatoria ao punto, dentro dun burato negro, onde as leis físicas deixan de ser aplicables. Chegados a un punto moi cercano ao centro do burato, punto coñecido como horizonte de sucesos, resúltanos imposible obter información do que ocorre alí dentro, xa que a propia luz é incapaz de fuxir da inmensa atracción gravitatoria do burato. Pero non é destas singularidades das que quero falar...

Tamén se coñece como singularidade ao punto onde unha función faise infinita, pero de novo non desexo falarvos de singularidades matemáticas, teoremas, demostracións, álxebras estrañas...

O que quero falar é da Singularidade Tecnolóxica, que un recente artigo dese grande xornal que todos (TODOS) apreciamos chamado El País, tivo a ben recordarme. Non desexo espallarme nun sinfín de comentarios técnicos ou nunha interminable mención de xente como John Von Neumann, Alan Turing, Vernon Vinge, etc... quedareime con dous nomes importantes: Moore e Kurzweil.

Pero ¿de que estamos a falar? Estamos a falar de Intelixencia Artificial, dun desenrolo tal que as máquinas sexan máis intelixentes que o home, que sexan elas as encargadas de diseñarse a si mesmas e elas as que fagan avanzar á ciencia... e como algúns autores suxiren, do fin da humanidade... estamos a falar de Futuro, e non dun futuro moi lonxano, non do futuro que verán os fillos dos nosos fillos, senón un futuro que nós mesmos chegaremos a albiscar.

Todo comezou alá polos anos 50 e 60, co desenrolo dos primeiros microprocesadores, e coa coñecida lei formulada por Gordon Moore, cofundador de Intel, na que apuntaba que a capacidade dos novos equipos duplicábase cada 18 meses aproximadamente. Os anos pasaron, apareceron barreiras aparentemente insalvables no desenrolo, xurdiron novas tecnoloxías, e a lei de Moore continúa cumpríndose. El mesmo afirma que, tal vez, en 10 ou 15 anos deixe de ser válida, debido ao límite na reducción do tamaño dos compoñentes e aos problemas de disipación de calor, pero outras tecnoloxías apuntan que poden ser a solución (redes neuronais, procesadores cuánticos, etc).

As veces non somos conscientes de todos os cambios que vivimos, ten que vir Coca Cola cos seus anuncios para que nos plantexemos como cambiou a informática e as telecomunicacións dende que eramos rapaces ata agora ¿que foi dos ordenadores spectrum e as cintas de audio para almacenar programas? ¿o teléfono fixo? ¿os urxentes telégrafos? ¿as dúas canles de televisión? ¿e a domótica? xa podemos controlar moitos procesos das nosas casas a distancia ou mediante programación e sensores. ¿os cables, que está sendo dos cables? Fai uns anos apareceu a Wii co seu ultramoderno sistema de control, agora aparecen nas feiras de videoxogos controis que deixan á Wii nun mero prototipo similar á machada de pedra comparada coas máis modernas e ergonómicas.

¿e que está a ocorrer coa intelixencia artificial? Ate fai pouco, os ordenadores non podían competir co inxeño humán, agora Kasparov xa sabe que non debe voltar a enfrontarse cunha nova máquina, os procesos de deseño electrónico serían imposibles sen simuladores e software específico, a producción industrial tamén se atopa altamente automatizada e robotizada. E aquí aparecen figuras como Vinge ou Raymond Kurzweil, que predín que, en breve, 2030 ou 2040 crearemos unha computadora "intelixente" capaz de deseñar unha nova computadora de xeito mellor ou superior ao que sería capaz un ser humán... e claro, a nova computadora sería capaz de deseñar unha mellor que a anterior... e así sucesivamente. Estamos a falar da Singularidade, onde o ser humán xa non é o causante do desernolo, as máquinas toman o control do mesmo, produciríanse avances científico-tecnolóxicos que quedarían rápidamente fóra da nosa capacidade de comprensión.

Within thirty years, we will have the technological means to create superhuman intelligence. Shortly after, the human era will be ended [Vernor Vinge]



Existen varios resultados preditos para a humanidade unha vez superemos o horizonte de sucesos da Singularidade Tecnolóxica, entre eles o final brusco da humanidade ao estilo Terminator, ou un final diferente, sendo relegados a sermos unha raza inferior, igual que insectos ou ratos, que conviven en inferioridade na sociedade das máquinas. Tamén temos o futuro predito por Raymond Kurzweil. Ray Kurzweil é coñecido como CyberNostradamus por ter predito numerosos avances científicos, é tecnólogo e futurólogo de recoñecido renome. Para comezar cree cegamente na Singularidade, e cree que esta non rematará coa humanidade senón que levará a interfaces cibernéticas e combinará a xenética coa nanorobótica para crear un ser transhumano, superior, que vencerá en primeiro lugar ás enfermidades, despois ao envellecemento, e por último faráse inmortal. E está tan convencido de que chegará a vela que comezou un réxime específico, reducindo a inxesta de azúcares, comendo só productos de procedencia orgánica, e tomando 150 píldoras de complementos diarias. Faise analíticas constantemente e, dende que comezou coa súa "locura" os resultados son máis que satisfactorios, resultando nun retardo do envellecemento duns 10 anos. Ademais, por se acaso, mercou unha praza no crioxenizador ALCOR.

A ficción xa retratou estes escenarios, unha das posibilidades da Singularidade é que as redes de computadores tomen conciencia de si mesmas, algo xa retratado por Arthur C. Clarke nun breve relato chamado Marque F de Frankenstein, relato moi curto, escrito a principios dos anos 70, cando internet estábase xestando no ámbito militar, que vos levará menos tempo leelo que ver algún deses vídeos que poñedes no Blog. Seguro que todos pensáchedes en Terminator, Blade Runner, IA, Gattaca... A onde chegaremos non se sabe, pódese intuír, pero o que está claro é que veremos e viviremos cousas que non nos imaxinamos aínda, que cada vez a tecnoloxía e a ciencia van máis rápido e que as máquinas xa están aquí, o único que precisan é enerxía, e nós, coma pequenos servos aplicados, andamos argallando as formas de conseguir enerxía barata e inesgotable.

Máis información en: SINGULARIDAD TECNOLÓGICA Y TRANSHUMANISMO: CUANDO LA CIENCIA SE ENCUENTRE CON LA FICCIÓN Por Federico G. Witt, e unha entrevista de Punset en Redes con Ray Kurzweil (media hora).